blogtunm.blogspot.com Tun M
1. Buku Musa “Frankly Speaking” adalah bahan bacaan yang menarik. Bercakap terus terang tidak bermakna bercakap benar. Dan apabila bercakap mengenai perkara yang berlaku 30-40 tahun lalu, ketepatan kejadian dan perbualan dipengaruhi oleh keadaan semasa.
2. Frankly Speaking berhasrat untuk menyalahkan saya bagi segala-gala yang berlaku dalam UMNO dan kerajaan sepanjang masa kini. Musa sudah tentu tidak menyalahkan dirinya untuk apa-apa. Dia suci dan tidak bersalah seperti bayi yang baru lahir. Ini yang menjelaskan mengapa dia begitu popular.
3. Mengenai kesetiaan. Dia berkata saya menuntut kesetiaan yang mutlak. Atas dasar ini, sudah tentu ramai termasuk Musa, akan merasai beban penuh kemarahan saya.
4. Musa bertanding untuk Timbalan Presiden menghadapi Tengku Razaleigh.
5. Musa datang berjumpa dengan saya untuk mendapatkan sokongan saya dalam usahanya ini. Saya bersedia untuk bersumpah atas Al-Quran bahawa dia telah melakukan ini.
6. Saya tidak bersedia untuk menyokong beliau secara terbuka kerana mungkin saya perlu bekerja dengan Tengku Razaleigh apabila beliau menjadi Timbalan Presiden dan Timbalan Perdana Menteri jika Musa kalah.
7. Kini Sanusi berkata bahawa saya telah menyuruhnya berkempen bagi Musa menentang Tengku Razaleigh. Mungkin ia, tetapi saya tidak ingat AIDS (Anwar Ibrahim, Daim, Sanusi) berusaha untuk menjatuhkan Musa ketika beliau menjadi pewaris kepimpinan. Zam atau Zainudin Maidin, editor Utusan, mungkin ingat. Tetapi saya tertanya-tanya sama ada Utusan menjalankan siasatan. Ia sering melaporkan khabar angin.
8. Dalam pertandingan itu Musa menang dan dilantik sebagai Timbalan Perdana Menteri oleh saya. Tetapi beliau tidak berpuas hati saya mengekalkan Tengku Razaleigh sebagai Menteri Kewangan dalam Kabinet saya. Beliau membayangkan bahawa saya perlu menggugurkan beliau (Tengku Razaleigh) sama sekali. Saya tidak dapat berbuat demikian kerana saya akan kehilangan penyokong-penyokong Tengku Razaleigh.
9. Selepas Tengku Razaleigh kalah lagi kepada Musa dalam pilihan parti 1984, saya pindahkan Tengku Razaleigh kepada Kementerian Perdagangan Antarabangsa dan Industri. Saya masih tidak menggugurkan beliau dan saya fikir Musa tidak gembira.
10. Penyokong-penyokong Musa menamakan kerajaan sebagai Kerajaan 2M. Saya tidak membantah walaupun ini adalah luar biasa. Penyokong-penyokong beliau juga merasakan bahawa saya perlu kekal sebagai Perdana Menteri hanya pada tempoh sama dengan Tun Razak dan Tun Hussein kekal sebagai Perdana Menteri. Tetapi saya tidak menunjukkan tanda-tanda mahu berundur.
11. Kemudian Musa meletak jawatan sebagai Timbalan Perdana Menteri dan Timbalan Presiden. Saya berasa jengkel kerana saya fikir dia adalah orang yang tepat untuk menggantikan saya akhirnya sebagai Perdana Menteri. Pada masa itu saya tidak menjangka bahawa saya akan menjadi Perdana Menteri selama 22 tahun. Tiada siapa pun yang menjangka demikian. Sudah tentu bukan Musa.
12. Mesyuarat Majlis Tertinggi telah diadakan untuk membincangkan peletakan jawatan Musa. Jika saya mahu kesetiaan yang mutlak saya sepatutnya usirkan beliau sebagaimana Najib lakukan bagi mereka yang dia fikir tidak cukup setia kepadanya.
13. Zam menemui saya sebelum mesyuarat Majlis Tertinggi. Beliau membayangkan bahawa ada kejutan bagi saya pada malam itu. Beliau seolah-olah berfikir bahawa Majlis Tertinggi akan mengambil semula Musa walaupun saya menentangnya.
14. Majlis Tertinggi memang memutuskan untuk memujuk beliau menarik balik peletakan jawatan beliau. Saya tidak menentang keputusan itu.
15. Satu delegasi yang diketuai oleh Wan Mokhtar, Menteri Besar Terengganu, terbang ke UK untuk merayu kepadanya secara peribadi.
16. Beliau bersetuju untuk kembali hanya sebagai Timbalan Presiden. Saya tidak mempunyai pilihan selain daripada melantik Che Ghafar (Baba) sebagai Timbalan Perdana Menteri.
17. Musa adalah jelas tidak setia kepada saya sama sekali. Tetapi saya menerima keputusan beliau untuk kembali sebagai Timbalan Presiden parti sahaja. Kemudiannya beliau akan menunjukkan ketidaksetiaan yang lebih besar lagi.
18. Dia pergi ke Davos di Switzerland untuk berjumpa Tengku Razaleigh, saing besar beliau. Tengku Razaleigh telah dipujuk oleh beliau untuk bertanding jawatan Presiden parti pada pemilihan parti akan datang.
19. Yang menghairankan Musa sendiri membayangkan bahawa beliau akan bertanding jawatan Timbalan Presiden. Dalam erti kata lain, jika mereka menang beliau akan menjadi Timbalan Perdana Menteri kepada Tengku Razaleigh sebagai Perdana Menteri. Pernyataannya sekarang bahawa dia tidak akan berada dalam Kabinet Tengku Razaleigh adalah sesuatu perkara yang baru. Ini tidak masuk akal. Mengapa bertanding untuk jawatan Timbalan Presiden, yang secara tradisinya akan menjadi Timbalan Perdana Menteri, jika dia tidak mempunyai niat untuk menjadi sebahagian daripada anggota kerajaan sebagai Timbalan Perdana Menteri. Jika Ghafar telah kalah kepada Musa, saya perlu untuk melantik beliau semula sebagai timbalan saya. Tetapi adakah beliau akan terima?
20. Namun begitu saya tidak mengambil sebarang tindakan terhadap beliau. Apabila dia tidak menyertai Semangat 46 Tengku Razaleigh, saya melantik beliau sebagai duta khas ke PBB bertaraf menteri. Adakah semua ini mencermin saya seperti seorang yang tidak boleh dan tidak akan bertolak ansur dengan apa-apa kecuali kesetiaan peribadi mutlak seperti yang didakwa oleh Musa.
21. Dalam tempoh kempen untuk Presiden dan Timbalan Presiden, ramai Menteri-menteri saya dan Timbalan Menteri menentang saya. Mereka termasuklah Abdullah Badawi, Rais Yatim, Syed Hamid dan Kadir Sheikh Fadzir.
22. Rekod akan menunjukkan bahawa saya melantik semula Syed Hamid dan Kadir sebagai Menteri dalam Kabinet saya. Kemudian saya melantik Abdullah dan Rais Yatim ke dalam Kabinet. Saya juga memilih Abdullah Badawi sebagai Timbalan Perdana Menteri ketika Anwar meninggalkan parti. Dan akhirnya Abdullah Badawi menjadi Perdana Menteri apabila saya meletakkan jawatan. Adakah ini cara seorang yang tidak boleh bertolak ansur bertindak terhadap mereka yang jelas tidak setia?
23. Saya tidak pernah berkelakuan seperti Najib yang menurunkan pangkat, usir dan membuang pemimpin-pemimpin kerana mempersoalkan sedikit beliau mengenai 1MDB. Dia tidak membenarkan perwakilan UMNO untuk bercakap mengenai 1MDB dan RM2.6 bilion dalam akaun peribadinya. Mereka yang berbuat demikian telah dianggap sebagai tidak setia dan semuanya telah dipecat.
24. Najib kini bercakap tentang kesetiaan kepada institusi Presiden UMNO. Ia tidak membenarkan pertandingan untuk Presiden seperti yang saya lakukan apabila Musa dan Tengku Razaleigh mencabar Ghafar dan saya. Sesiapa yang tidak menyokong beliau sepenuhnya, sama ada Menteri-menteri atau penjawat awam telah dikeluarkan atau dipindahkan atau terpaksa bersara atas alasan kesihatan. Beliau tidak bertolak ansur seperti saya. Saya mempunyai hak untuk mengkritik sikap tidak bertoleransi beliau terhadap pembangkang.
25. Kesetiaan kepada pemimpin adalah penting bagi sesuatu organisasi untuk berfungsi. Tetapi apabila pemimpin yang menyimpang atau melakukan jenayah, tindakan terus berpaut padanya adalah salah. Malahan ia adalah menjadi kewajipan pengikut yang setia untuk menasihati dan juga mengkritik pemimpin mereka. Dan jika pemimpin itu tidak mengendahkan nasihat, mereka harus berhenti menjadi setia kepadanya.
26. Saya telah memimpin negara selama 22 tahun. Parti dan pengundi boleh menggulingkan saya pada bila-bila masa. Pilihan raya ke Majlis Tertinggi (parti) telah diadakan secara berkala. Tetapi bagi lima Pilihan Raya Umum saya telah memimpin parti untuk mendapat kemenangan dengan majoriti 2/3. Saya tidak menggunakan wang. Juga tiada BR1M. Tetapi pengundi memutuskan berdasarkan persepsi mereka terhadap perkara-perkara, bukan kerana kesetiaan mutlak.
27. Jika Musa mahu bercakap terus-terang, hendaklah beliau memetik peristiwa yang diketahui atau merujuk kepada dokumen, termasuk laporan berita pada masa itu. Ya, saya panggil Mohamed Rahmat, “Mat Bulat” kerana dia gempal. Saya tidak kisah orang memanggil saya “bomoh”. Saya beranggapan bahawa ini adalah rujukan mesra kepada profesion saya.
SPEAKING FRANKLY
1. Musa’s book “Frankly Speaking” makes interesting reading. Speaking frankly does not mean speaking truthfully. And when talking of things which happened 30-40 years ago, the accuracy of incidents and conversations are affected by current situations.
2. Frankly Speaking seeks to blame me for everything that happened in UMNO and the Government over all these years. Musa naturally does not blame himself for anything. He is as innocent as a newborn child. Which explains why he is so popular.
3. On loyalty. He said I demanded absolute loyalty. On that basis many including Musa, would have felt the full weight of my displeasure.
4. Musa contested for Deputy President against Tengku Razaleigh.
5. Musa came to see me to seek my support for his bid. I am prepared to swear on the Quran that he did this.
6. I was not willing to support him openly because I did not like the idea that I might have to work with Tengku Razaleigh if the latter became Deputy President and Deputy Prime Minister should Musa lose.
7. Now Sanusi says I asked him to campaign for Musa against Tengku Razaleigh. I may have but I cannot remember AIDS (Anwar Ibrahim, Daim, Sanusi) trying to bring down Musa when he was the heir apparent. Zam or Zainudin Maidin, editor of Utusan may remember. But I wonder if Utusan carried out an investigation. It often reports hearsay.
8. In the event Musa won and was appointed Deputy Prime Minister by me. But he was unhappy I retained Tengku Razaleigh as Minister of Finance in my Cabinet. He indicated that I should drop him (Tengku Razaleigh) altogether. I could not as I would lose Tengku Razaleigh’s supporters.
9. After Tengku Razaleigh again lost to Musa in the 1984 party elections, I moved Tengku Razaleigh to the Ministry of International Trade and Industry. I still did not drop him and I don’t think Musa was pleased.
10. Musa’s supporters named the Government as the 2M Government. I did not object even though it was unusual. His supporters also felt that I should stay as Prime Minister about as long as Tun Razak and Tun Hussein. But I showed no sign of wanting to step down.
11. Then Musa resigned as Deputy Prime Minister and Deputy President. I was annoyed as I thought he was the right person to succeed me eventually as PM. I did not expect to be Prime Minister for 22 years at that time. No one did. Certainly not Musa.
12. A meeting of the Supreme Council was held to discuss Musa’s resignation. If I wanted absolute loyalty I should have expelled him as Najib did for those he thought were not loyal enough to him.
13. Zam saw me prior to the Supreme Council meeting. He indicated that I was in for a surprise that night. He seemed to think that the Supreme Council would reinstate Musa even if I was opposed to it.
14. The Supreme Council did decided to persuade him to withdraw his resignations. I did not oppose the decision.
15. A delegation headed by Wan Mokhtar, Menteri Besar of Terengganu, flew to the UK to personally appeal to him.
16. He agreed to return only as Deputy President. I had no choice but to appoint Che Ghafar (Baba) as Deputy Prime Minister.
17. Musa was obviously not loyal to me at all. But I accepted his decision to return as deputy president of the party only. Later he was to show even greater disloyalty.
18. He went to Davos in Switzerland to see Tengku Razaleigh, his arch rival. Tengku Razaleigh was persuaded by him to contest for Presidency of the party at the next party election.
19. Surprisingly Musa himself indicated that he would contest for Deputy Presidency. In other words if they won he would be Deputy Prime Minister to Tengku Razaleigh as Prime Minister. His assertion now that he would not be in Tengku Razaleigh’s Cabinet is something new. It is absurd. Why contest for Deputy President, who traditionally becomes Deputy Prime Minister, if he had no intention to be a part of the Government as Deputy Prime Minister. If Ghafar had lost against Musa, I would have to appoint him again as my deputy. But will he accept?
20. Despite all these I did not take any action against him. When he did not join Tengku Razaleigh’s Semangat 46, I appointed him as special envoy to the United Nations with ministerial rank. Does this make me sound like a man who cannot and could not tolerate anything but absolute personal loyalty as alleged by Musa.
21. During the campaign for President and Deputy President, many of my Ministers and Deputy Ministers were against me. They included Abdullah Badawi, Rais Yatim, Syed Hamid and Kadir Sheikh Fadzir.
22. The record will show that I reappointed Syed Hamid and Kadir as Ministers in my Cabinet. Later I appointed Abdullah and Rais Yatim to the Cabinet. I even chose Abdullah Badawi as Deputy Prime Minister when Anwar left the party. And eventually Abdullah Badawi became Prime Minister upon my resigning. Is this how a man who cannot tolerate disloyalty treat people who were obviously disloyal to him?
23. I never behaved like Najib who demoted, removed and expelled leaders for even mildly questioning him about the 1MDB. He did not even allow UMNO delegates to talk about 1MDB and 2.6billion Ringgit in his private account. Those who did were considered as disloyal and have all been expelled.
24. Najib now talks about loyalty to the institution of President of UMNO. He does not allow contests for President as I did when Musa and Tengku Razaleigh challenged Ghafar and me. Anyone not fully supporting him, be they Ministers or civil servants were removed or transferred or medically retired. He is not tolerant as I was. I reserve a right to criticise his intolerance of opposition.
25. Loyalty to a leader is essential if an organisation is to function. But when a leader deviates or commits a crime, continuing to be loyal to him is wrong. In fact it is the duty of loyal followers to advise and even criticise their leader. And if the leader fails to heed the advise, they should stop being loyal to him.
26. I led the country for 22 years. The party and the electorate could overthrow me any time. Elections to the (party) Supreme Council were held regularly. But for five General Elections I led the party to victory with 2/3rd majority. I did not use money. No BR1M even. But the voters decided based on their perception of things, not because of absolute loyalty.
27. If Musa wants to speak frankly, then cite known events or refer to documents, including to news reports at the time. Yes, I did call Mohamed Rahmat “Mat Bulat” because he was stout. I did not mind people calling me “bomoh”. I thought it was a friendly reference to my profession.
