CLIMATE CHANGE

blogtunm.blogspot.com Tun M 

1. We now admit that the climate is changing. But we must also be aware that the so-called natural disasters are happening more frequently, and are more violent. And these cataclysms are happening in more places than before.

2. We see floods in New York, tsunamis in Sumatera and Fukushima, non-active volcanoes erupting, repeated volcanic eruptions in the same location, prolonged winters, high temperatures for months in many countries, tornadoes which wreck whole countries, typhoons of unprecedented strength and huge forest fires which consume parts of towns.

3. Is it just climate change which we hope will come to an end. Can we expect to go back to the years when the weather behaves in predictable cycles, i.e in the regularity of the seasons, the levels of the seas, the rise and fall of the tides, and the habitability of this planet we call Earth.

4. We now accept that the Earth is much older than we use to think. We also know that it was not always like what it is now. We know that the human race appeared probably only a few hundred thousand years ago.

5. We know that there was a time when dinosaurs inhabited the earth. They disappeared but they left their skeletons so that we cannot deny that they existed even though they were strange creatures unlike the animals we see today. Perhaps the crocodile is the only surviving species from the age of the dinosaurs.

6. We know that there were at least two ice ages, when the whole world was covered with a thick layer of ice. Life as we know today could not have survived the cold. Nothing could grow on the ground covered with the thick layer of ice. Even dinosaurs could not have survived, as there was no vegetation for them to feed on.

7. The ice melted to form oceans. The oceans and the seas receded and land masses appeared. We know the land masses grow and sundered, drifting apart to form continents. We are told the Himalaya is still growing taller. The process is very slow, but it is growing if we compare heights over the years.

8. The land masses too change in shape so that the shorelines change even during our times. We have found sea-shells on land very far from the sea, on mountains even.

9. We know all these had happened in the past. It cannot be that all these changes and processes stopped because civilised man now occupy this earth.

10. The process of change on this earth must be continuous. It must be continuing.

11. Men have always believed in the end of the world. Almost every religion talks of the Last Day of the earth. But we really do not know when it will happen. Could it be that we are progressing towards it even now.

12. It may take a hundred thousand years. But can we expect the changes to cease. Can we expect the volcanoes and the quakes, the violent storms, tsunamis and tornadoes, the floods and landslides etc to remain mild or benign as they used to be. I should think not.

13. Instead we must expect increasing frequency and violence of the natural cataclysms. The world may become so hot that living things cannot survive. The world may become so cold, the third Ice Age, that living things cannot thrive either.

14. For humanity it can mean the end of their world .

15. So it is true, what the religions warn us about. For Muslims there has never been any doubt. There will be kiamat. Perhaps the scientists too will finally admit that for men the world has come to an end.

16. But whether they do or not the end will come.

MOHON MAAF

blogtunm.blogspot.com Tun M 

1. Saya ingin memohon maaf kerana pindaan perlembagaan yang menyebabkan kelulusan dan tandatangan Yang di-Pertuan Agong tidak lagi menjadi keperluan untuk menjadikan suatu Akta Parlimen sebagai undang-undang. Kononnya disebabkan pindaan ini, maka Akta Majlis Keselamatan Negara yang baru telah dapat dikuatkuasakan walaupun tidak mendapat tandatangan persetujuan Yang di-Pertuan Agong.

2. Tetapi saya ingin jelaskan bahawa pindaan tersebut bukanlah meliputi semua undang-undang. Terdapat beberapa undang-undang yang diluluskan Parlimen yang masih lagi perlu mendapat persetujuan dan tandatangan Yang di-Pertuan Agong. Sebenarnya terdapat lebih 30 prosiding yang tersenarai dalam Perlembagaan yang memerlukan persetujuan Yang di-Pertuan Agong sebahagian darinya tanpa mendapatkan nasihat Perdana Menteri.

3. Diantara hak dan kuasa ini termasuk mengisytihar darurat. Perisytiharan darurat adalah keistimewaan yang diberi kepada Yang di-Pertuan Agong kerana implikasinya amat serius.Ianya memberi hak kepada kerajaan untuk menggantung pelaksanaan undang-undang.Dengan ini Kerajaan boleh menangkap sesiapa sahaja tanpa dibicara.

4. Fasal (1) Perkara 150, Proklamasi Darurat menyatakan “Jika Yang di-Pertuan Agong berpuas hati bahawa suatu darurat besar sedang berlaku yang menyebabkan keselamatan, atau kehidupan ekonomi, atau ketenteraman awam di dalam Persekutuan atau mana-mana bahagiannya terancam, maka Yang di-Pertuan Agong boleh mengeluarkan suatu Proklamasi Darurat dengan membuat dalamnya suatu perisytiharan yang bermaksud sedemikian.

(2) Proklamasi Darurat di bawah Fasal (1) boleh dikeluarkan sebelum sebenarnya berlaku kejadian yang mengancam keselamatan, atau kehidupan ekonomi, atau ketenteraman awam di dalam Persekutuan atau mana-mana bahagiannya jika Yang di-Pertuan Agong berpuas hati bahawa kejadian sedemikian hampir akan berlaku.

(2A) Kuasa yang diberikan kepada Yang di-Pertuan Agong oleh Perkara ini termasuklah untuk mengeluarkan Proklamasi-Proklamasi yang berlainan atas alasan-alasan yang berlainan atau dalam hal-hal keadaan yang berlainan, sama ada suatu Proklamasi atau Proklamasi-Proklamasi sudah dikeluarkan atau tidak oleh Yang di-Pertuan Agong di bawah Fasal (1) dan Proklamasi atau Proklamasi-Proklamasi itu sedang berkuatkuasa.

(2B) Jika pada bila-bila masa semasa suatu Proklamasi Darurat sedang berkuat kuasa, kecuali apabila kedua-dua Majlis Parlimen sedang bersidang serentak, Yang di-Pertuan Agong berpuas hati bahawa ada hal-hal keadaan tertentu yang menyebabkan perlu baginya mengambil tindakan serta-merta, maka Yang di-Pertuan Agong boleh memasyhurkan apa-apa ordinan sebagaimana yang didapatinya perlu mengikut hal keadaan.

(2C) Sesuatu ordinan yang dimasyhurkan di bawah Fasal (2B) hendaklah mempunyai kuat kuasa dan kesan yang sama sebagaimana Akta Parlimen, dan hendaklah terus berkuat kuasa dan berkesan sepenuhnya seolah-olah ordinan itu ialah Akta Parlimen sehingga ordinan itu dibatalkan atau diungkaikan di bawah Fasal (3) atau sehingga ordinan itu luput di bawah Fasal (7) ; dan kuasa Yang di-Pertuan Agong untuk memasyhurkan ordinan di bawah Fasal (2B) boleh dijalankan berhubung dengan apa-apa perkara mengenainya yang Parlimen berkuasa membuat undang-undang, tanpa menghiraukan tatacara perundangan atau tatacara lain yang dikehendaki diikuti, atau perkadaran jumlah undi yang dikehendaki diperoleh di dalam mana-mana satu Majlis Parlimen.

(3) Proklamasi Darurat dan apa-apa ordinan yang dimasyhurkan di bawah Fasal (2B) hendaklah dibentangkan di hadapan kedua- dua Majlis Parlimen dan, jika tidak terlebih dahulu dibatalkan, hendaklah terhenti berkuat kuasa jika ketetapan diluluskan oleh kedua-dua Majlis yang mengungkaikan Proklamasi atau ordinan itu, tetapi tanpa menjejaskan apa-apa jua yang dilakukan sebelumnya menurut kuasa Proklamasi atau ordinan itu atau tanpa menjejaskan kuasa Yang di-Pertuan Agong untuk mengeluarkan suatu Proklamasi baru di bawah Fasal (1) atau memasyhurkan apa-apa ordinan di bawah Fasal (2B).

(4) Semasa Proklamasi Darurat berkuat kuasa, kuasa eksekutif Persekutuan hendaklah, walau apa pun yang terdapat dalam Perlembagaan ini, meliputi apa-apa perkara dalam kuasa perundangan sesuatu Negeri dan pemberian arahan kepada Kerajaan sesuatu Negeri atau kepada mana-mana pegawai atau pihak berkuasa Negeri itu.

(8) Walau apa pun terdapat dalam Perlembagaan ini—

(a)  hal puas hati Yang di-Pertuan Agong yang disebut dalam Fasal (1) dan Fasal (2B) adalah muktamad dan konklusif dan tidaklah boleh dicabar atau dipersoalkan di dalam mana- mana mahkamah atas apa-apa alasan;

Daripada Perkara dan Fasal tersebut, nyatalah bahawa

(I) Kuasa Yang di-Pertuan Agong untuk mengisytihar darurat kekal terletak hanya pada Yang di-Pertuan Agong dan tidak boleh di pertikaikan.

5. Tidak ada disebut yang di dalam kes ini, Yang di-Pertuan Agong bertindak atas nasihat Perdana Menteri. Yang di-Pertuan Agong juga boleh memasyhurkan ordinan yang mempunyai kuasa yang sama dengan Akta Parlimen.

6. Dengan kuasa ini yang kekal ditangan Yang di-Pertuan Agong tidak terdapat apa-apa keperluan bagi mana-mana undang-undang lain untuk membolehkan Kerajaan menggantung undang-undang bagi menangani masalah keselamatan.

7. Selain tidak menjadi keperluan, Akta Majlis Keselamatan Negara yang baru yang memindahkan kuasa Yang di-Pertuan Agong kepada Perdana Menteri menghina peruntukan Perkara 38 (4) yang menyatakan “Tiada undang-undang yang secara langsung menyentuh keistimewaan, kedudukan, kemuliaan atau kebesaran Raja-Raja boleh diluluskan tanpa persetujuan Majlis Raja-Raja.”

8. Jelas sekali Akta Majlis Keselamatan Negara ini, menceroboh kedudukan istimewa Majlis Raja-Raja dan bertentangan dengan hak Yang di-Pertuan Agong untuk mengisytihar darurat.Untuk Akta ini diluluskan sebagai undang-undang persetujuan dan tandatangan Yang di-Pertuan Agong masih diperlukan.

9. Dibawah Fasal (3) Perkara 40 Undang-undang Persekutuan peruntukanboleh diadakan bagi menghendaki Yang di-Pertuan Agong bertindak selepas berunding dengan atau atas syor mana-mana orang atau kumpulan orang yang bukan dari Jemaah Menteri pada menjalankan mana-mana fungsinya selain—

(a) fungsi yang boleh dijalankan menurut budi bicaranya;

.

10. Mengisytihar darurat adalah satu perkara yang ditentukan Perlembagaan sebagai atas budi bicara Yang di-Pertuan Agong.Tetapi apabila Akta Majlis Keselamatan Negara memindahkan kuasa Yang di-Pertuan Agong kepada Perdana Menteri sebagai pengerusi Majlis Keselamatan, keperluan bagi Yang di-Pertuan Agong untuk secara bersendirian melaksanakan hak untuk memutuskan darurat tidak lagi bermakna. Secara dasarnya Majlis Keselamatan Negara telah merampas kuasa dan hak Yang di-Pertuan Agong untuk melaksanakan perkara ini. Persetujuan Yang di-Pertuan Agong dan Majlis Raja-Raja haruslah diperolehi lebih dahulu.

11. Apabila Kerajaan mengenepikan permintaan Raja-Raja dan Yang di-Pertuan Agong supaya Akta Majlis Keselamatan Negara diperhalusi dan disemak semula, maka jelas sekali pindaaan tersebut tidak mematuhi Perlembagaan. Oleh itu Akta Majlis Keselamatan Negara tidak boleh dimeterai sebagai undang-undang.

12. Perkara 130

Bidang kuasa nasihat Mahkamah Persekutuan

Yang di-Pertuan Agong boleh merujukkan kepada Mahkamah Persekutuan untuk pendapatnya apa-apa soal tentang kesan mana- mana peruntukan Perlembagaan ini yang telah berbangkit atau yang tampak padanya mungkin berbangkit, dan Mahkamah Persekutuan hendaklah mengumumkan pendapatnya tentang apa- apa soal yang dirujukkan sedemikian kepadanya itu di dalam mahkamah terbuka.

13. Peruntukan ini memberi hak kepada Yang di-Pertuan Agong untuk merujuk ke Mahkamah Persekutuan jika terdapat kesangsian terhadap kesahihan ataupun ketidaksahihan Akta Majlis Keselamatan Negara yang tidak pun mendapat persetujuan serta tandatangan Yang di-Pertuan Agong.

14. Perlantikan Perdana Menteri.

Lantikan Perdana Menteri juga merupakan kuasa budi bicara Yang di-Pertuan Agong.Yang diperlukan ialah supaya Yang di-Pertuan Agong melantik seorang individu sebagai Perdana Menteri jika individu tersebut mempunyai sokongan majoriti ahli Dewan Rakyat.Nama yang dicadangkan oleh parti yang menang tidak semestinya diterima Yang di-Pertuan Agong, jika Yang di-Pertuan Agong merasakan bahawa terdapat calon lain yang lebih sesuai.

15. Oleh sebab itu, berdasarkan kepada peruntukan yang sama di dalam Perlembagaan Negeri masing-masing, di tiga negeri – Terengganu, Perlis dan Selangor – calon yang dikemukakan parti yang menang ditolak dan Raja-Raja membuat keputusan menerima calon yang lain. Mereka ini dilantik sebagai Menteri Besar dan diterima Majlis Mesyuarat Negeri.

16. Yang di-Pertuan Agong jelas sekali mempunyai hak untuk melantik Perdana Menteri atas budi bicara. Jika semasa persidangan, Dewan Rakyat menolak lantikan Yang di-Pertuan Agong, maka calon tersebut terpaksa berhenti daripada menjadi Perdana Menteri. Yang di-Pertuan Agong akan menamakan calon yang baru.

17. (105) Ketua Audit Negara

(1) Maka hendaklah ada seorang Ketua Audit Negara, yang hendaklah dilantik oleh Yang di-Pertuan Agong atas nasihat Perdana Menteri dan selepas berunding dengan Majlis Raja-Raja.

106. Kuasa dan tugas Ketua Audit Negara

(1) Akaun bagi Persekutuan dan bagi Negeri-Negeri hendaklah diaudit dan dibuat laporan mengenainya oleh Ketua Audit Negara.

(2) Ketua Audit Negara hendaklah melaksanakan apa-apa tugas lain dan menjalankan apa-apa kuasa sebagaimana yang diperuntukkan oleh undang-undang persekutuan berhubung dengan akaun bagi Persekutuan dan akaun bagi Negeri-Negeri dan berhubung dengan akaun bagi pihak-pihak berkuasa awam lain dan akaun bagi badan yang dinyatakan melalui perintah yang dibuat oleh Yang di-Pertuan Agong.

107. Laporan Ketua Audit Negara

(1) Ketua Audit Negara hendaklah mengemukakan laporan- laporannya kepada Yang di-Pertuan Agong yang hendaklah menyebabkan laporan itu dibentangkan di hadapan Dewan Rakyat.

18. Perdana Menteri, Dato Sri Najib telah memerintahkan Ketua Audit Negara untuk mengaudit akaun 1MDB. Laporan yang sepatutnya dibentangkan kepada Yang di-Pertuan Agong sebaliknya di hantar kepada Jawatankuasa Kira-Kira Wang Negara (PAC). Laporan PAC bersama dengan laporan Ketua Audit Negara kemudian dihantar kepada Peguam Negara. Laporan Ketua Audit Negara kemudiannya diisytihar sebagai rahsia dan diletakkan di bawah Akta Rahsia Rasmi.

19. Ini bertentangan dengan peruntukan Perlembagaan dimana laporan Ketua Audit Negara hendaklah di hantar kepada Yang di-Pertuan Agong dan kemudiannya dibentang kepada Dewan Rakyat. Amat jelas bahawa Kerajaan pimpinan Dato Sri Najib bukan sahaja mengabai peruntukan Perlembagaan, tetapi bertindak bertentangan dengannya, dengan memberi laporan tersebut kepada Peguam Negara. Ianya kemudian diklasifikasi sebagai rahsia rasmi.

20. Intipati laporan audit ialah untuk membongkar salah-laku atau kepincangan dalam pengurusan oleh pihak yang bertanggungjawab menguruskan kewangan sesuatu organisasi. Dengan mengisytihar laporan Ketua Audit Negara sebagai rahsia, maka sia-sia lah tindakan dan tujuan audit diadakan. Rakyat mempunyai hak untuk mengambil tindakan ke atas Kerajaan kerana menyembunyi hasil laporan Ketua Audit Negara.

21. Seperti yang saya katakan dari awal lagi, pindaan kepada Perlembagaan yang menyebabkan persetujuan serta tandatangan Yang di-Pertuan Agong tidak lagi diperlukan bukanlah secara menyeluruh. Persetujuan dan tandatangan Yang di-Pertuan Agong masih lagi diperlukan jika Akta yang dicadangkan menyentuh kuasa serta kedudukan Yang di-Pertuan Agong. Dan Akta Majlis Keselamatan Negara jelas memberi kesan ke atas kuasa Yang di-Pertuan Agong untuk mengisytihar darurat, yang mana kuasa tersebut tidak lagi bermakna. Untuk Akta ini, persetujuan serta tandatangan Yang di-Pertuan Agong masih diperlukan.

22. Di dalam mengisytiharkan yang Akta Keselamatan Negara ini sudah menjadi undang-undang, walaupun ianya tidak mendapat persetujuan serta tandatangan Yang di-Pertuan Agong, Dato Sri Najib tidak mematuhi pindaan kepada Perlembagaan yang dibuat semasa saya menjadi Perdana Menteri.

23. Saya dengan penuh ikhlas memohon maaf kerana membuat pindaan tersebut yang terbuka kepada tafsiran yang berbeza. Pindaan tersebut tidak melucutkan lebih 30 perkara lain dibawah kuasa Yang di-Pertuan Agong.

APOLOGY

1. I would like to apologise for the amendment to the constitution which made the approval and signature of the Yang di-Pertuan Agong no longer necessary for the legalising of an act of Parliament. It would seem that because of the amendment, the new National Security Law has become operational even though the Yang di-Pertuan Agong has not signed it.

2. However I would like to point out that the amendment is not for all laws. Some laws passed by Parliament will still need the consent and signature of the Yang di-Pertuan Agong. In fact there are more than thirty proceedings listed out in the constitution that still needs the Agong’s approval frequently without the advise of the Prime Minister.

3. Among these rights and power is that of declaring a state of emergency. The state of emergency is reserved for the Yang di-Pertuan Agong because it’s implications are serious. It gives the Government the right to suspend laws. With this right the Government can arrest and detain any person without trial.

4. Clause (I) of Article 150, Proclamation of Emergency states “If the Yang di-Pertuan Agong is satisfied that a grave emergency exists whereby the security, or the economic life, or public order in the Federation or any part thereof is threatened, he may issue a Proclamation of Emergency making therein a declaration to that effect.”

(2) A Proclamation of Emergency under Clause (I) may be issued before the actual occurrence of the event which threatens the security, or the economic life, or public order in the Federation or any part thereof if the Yang di-Pertuan Agong is satisfied that there is imminent danger of the occurrence of such event.

(2A) The power conferred on the Yang di-Pertuan Agong by this Article shall include the power to issue different Proclamations on different grounds or in different circumstances, whether or not there is a Proclamation or Proclamations already issued by the Yang di-Pertuan Agong under clause (I) and such Proclamation or Proclamations are in operation.

(2B) If at any time while a Proclamation of Emergency is in operation, except when both Houses of Parliament are sitting concurrently, the Yang di-Pertuan Agong is satisfied that certain circumstances exist which render it necessary for him to take immediate action, he may promulgate such ordinances as circumstances appear to him require.

(2C) An ordinance promulgated under Clause (2B) shall have the same force and effect as an Act of Parliament, and shall continue in full force and effect as if it is an Act of Parliament until it is revoked or annulled under Clause (3) or until it lapses under Clause (7); and the power of the Yang di-Pertuan Agong to promulgate ordinances under Clause (2B) may be exercised in relation to any matter with respect to which Parliament has power to make laws, regardless of the legislative or other procedures required to be followed, or the proportion of the total votes required to be had, in either House of Parliament.

(3) A Proclamation of Emergency and any ordinance promulgated under Clause (2B) shall be laid before both Houses of Parliament and, if not sooner revoked, shall cease to have effect if resolutions are passed by both Houses annulling such Proclamation or ordinance, but without prejudice to anything previously done by virtue thereof or to the power of the Yang di-Pertuan Agong to issue a new Proclamation under Clause (I) or promulgate any ordinance under Clause (2B).

(4) While a Proclamation of Emergency is in force the executive authority of the Federation shall, notwithstanding anything in this Constitution, extend to any matter within the legislative authority of a State and to the giving of directions to the Government of a State or to any officer or authority thereof.

(8) Notwithstanding anything in this Constitution —

(a) the satisfaction of the Yang di-Pertuan Agong mentioned in Clause (I) and Clause (2B) shall be final and conclusive and shall not be challenged or called in question in any court on any ground.

From these articles and clauses it is clear that

(I) The power of the Agong to proclaim an emergency solely rests with the Yang di-Pertuan Agong and may not be challenged.

5. There is no mention in this case that the Agong acts on the advise of the Prime Minister. The Yang di-Pertuan Agong can even promulgate an ordinance which shall have the same force as an Act of Parliament.

6. There is therefore no necessity for any other laws to enable the Government to suspend laws in order to deal with a security situation.

7. Besides being superfluous the new National Security Act, by giving the power of the Agong to the Prime Minister is derogatory to the provision in Article 38 (4) which states “No law directly affecting the privileges, position, honours or dignities of the Rulers shall be passed without the consent of the “Conference of Rulers”.

8. Clearly the National Security Act, by encroaching unto the special position of the Conference of Rulers, is contrary to the rights of the Yang di-Pertuan Agong to declare a state of emergency. For this Security Act to become law the consent and the signature of the Yang di-Pertuan Agong is still needed.

9. Under (3) of Article 40 Federal Law may make provision for requiring the Yang di-Pertuan Agong to act after consultation of any person other than the Cabinet in the exercise of any function other than –

(a) functions exercisable in his discretion.

10. The declaration of an Emergency is one which the Constitution specifies as being at the discretion of the Yang di-Pertuan Agong. Since the National Security Act is meant to give the power of the Yang di-Pertuan Agong to the Prime Minister as chairman of the Security Council, the need for the Yang di-Pertuan Agong to have the sole right to decide a state of Emergency becomes redundant. Effectively the NSC had taken away the power and the right of the Yang di-Pertuan Agong. For this to be done the consent of the Yang di-Pertuan Agong and the Conference of Rulers has to be obtained.

11. Clearly when the Government ignores the request of the Rulers and the Yang di-Pertuan Agong to revise the NSC Act, it is not complying with the Constitution as amended. This being so the National Security Act cannot become law.

12. Article 130

Advisory jurisdiction of Federal Court.

The Yang di-Pertuan Agong may refer to the Federal Court for its opinion any question as to the effect of any provision of this Constitution which has arisen or appear to him likely to arise, and the Federal Court shall pronounce in open court its opinion on any question so referred to it.

13. This provision entitles the Yang di-Pertuan Agong to refer to the Federal Court should there be doubt as to the legality or otherwise of the National Security Act which has not obtained the consent and signature of the Yang di-Pertuan Agong.

14. Appointment of the Prime Minister.

One of the discretionary powers of the Yang di-Pertuan Agong is the appointment of the Prime Minister. The need is for the Yang di-Pertuan Agong to appoint an elected person as P.M. if he has the support of the majority of the members of the Dewan Rakyat. The name submitted by the winning party need not be accepted by the Yang di-Pertuan Agong if he feels there are other candidates.

15. Thus, based on similar provisions in the respective State Constitutions, in three states – Terengganu, Perlis and Selangor – the candidates submitted by the winning parties were rejected and the Rulers decided on other candidates. They were appointed Menteri Besar and were accepted by the state councils.

16. The Yang di-Pertuan Agong clearly has discretionary power to appoint a Prime Minister. If the Dewan Rakyat at its sitting rejects the candidate appointed by the Agong then he ceases to be the Prime Minister. A new candidate will then be named by the Yang di-Pertuan Agong.

17. (105) Auditor General

(I) There shall be an Auditor General, who shall be appointed by the Yang di-Pertuan Agong on the advice of the Prime Minister and after consultation with the Conference of Rulers.

106. Powers and duties of Auditor General

(I) The accounts of the Federation and of the States shall be audited and reported on by the Auditor General.

(2) The Auditor General shall perform such other duties and exercise such powers in relation to the accounts of the Federation and of the States and to the accounts of other public authorities and of those bodies which are specified by order made by the Yang di-Pertuan Agong, as may be provided by federal law.

107. Reports of Auditor General

(I) The Auditor General shall submit his reports to the Yang di- Pertuan Agong, who shall cause them to be laid before the House of Representatives.

18. The Prime Minister, Dato Sri Najib had ordered the Auditor General to audit the accounts of the 1MDB. But instead of submitting this report to the Yang di-Pertuan Agong, the Auditor General reported instead to the Public Accounts Committee. The report of the PAC together with this report of the Auditor General were then submitted to the Attorney General. The Auditor General’s report was then declared to be an official secret and was placed under the Official Secrets Act.

19. This is contrary to the provision in the Constitution wherein the report of the Auditor General should be submitted to the Yang di-Pertuan Agong and then laid before the House of Representatives. Clearly the Government of Dato Sri Najib has not only ignored the provision of the Constitution but also acted against it by giving the report to the Attorney General. It was then classified as official secret.

20. The essence of an audit is to expose any wrong-doings or mismanagement by those responsible for the monies of an organisation. By making the Auditor General’s report a secret the whole purpose of the auditing is negated. The public has a right to charge the Government for attempting to hide the Auditor General’s reports.

21. As I said at the beginning, the amendment to the Constitution which can render the consent and signature of the Yang di-Pertuan Agong unnecessary is not total. The consent and signature is still needed if the act impinges on the authority and position of the Yang di-Pertuan Agong. And the National Security Act certainly impinges and makes the power of the Yang di-Pertuan Agong to declare a state of Emergency superfluous and unnecessary. For this Act the assent and signature of the Yang di-Pertuan Agong remains necessary.

22. In declaring that the National Security Act is now legal even though it does not get the assent and signature of the Yang di-Pertuan Agong, Dato Sri Najib is not adhering to the amendment to the Constitution as made when I was Prime Minister.

23. I sincerely apologise for making the amendment as it is open to misinterpretation. The amendment has not ordered the other powers of the Yang di-Pertuan Agong, more than thirty of them, invalid.

BERCAKAP TERUS TERANG

blogtunm.blogspot.com Tun M 

1. Buku Musa “Frankly Speaking” adalah bahan bacaan yang menarik. Bercakap terus terang tidak bermakna bercakap benar. Dan apabila bercakap mengenai perkara yang berlaku 30-40 tahun lalu, ketepatan kejadian dan perbualan dipengaruhi oleh keadaan semasa.

2. Frankly Speaking berhasrat untuk menyalahkan saya bagi segala-gala yang berlaku dalam UMNO dan kerajaan sepanjang masa kini. Musa sudah tentu tidak menyalahkan dirinya untuk apa-apa. Dia suci dan tidak bersalah seperti bayi yang baru lahir. Ini yang menjelaskan mengapa dia begitu popular.

3. Mengenai kesetiaan. Dia berkata saya menuntut kesetiaan yang mutlak. Atas dasar ini, sudah tentu ramai termasuk Musa, akan merasai beban penuh kemarahan saya.

4. Musa bertanding untuk Timbalan Presiden menghadapi Tengku Razaleigh.

5. Musa datang berjumpa dengan saya untuk mendapatkan sokongan saya dalam usahanya ini. Saya bersedia untuk bersumpah atas Al-Quran bahawa dia telah melakukan ini.

6. Saya tidak bersedia untuk menyokong beliau secara terbuka kerana mungkin saya perlu bekerja dengan Tengku Razaleigh apabila beliau menjadi Timbalan Presiden dan Timbalan Perdana Menteri jika Musa kalah.

7. Kini Sanusi berkata bahawa saya telah menyuruhnya berkempen bagi Musa menentang Tengku Razaleigh. Mungkin ia, tetapi saya tidak ingat AIDS (Anwar Ibrahim, Daim, Sanusi) berusaha untuk menjatuhkan Musa ketika beliau menjadi pewaris kepimpinan. Zam atau Zainudin Maidin, editor Utusan, mungkin ingat. Tetapi saya tertanya-tanya sama ada Utusan menjalankan siasatan. Ia sering melaporkan khabar angin.

8. Dalam pertandingan itu Musa menang dan dilantik sebagai Timbalan Perdana Menteri oleh saya. Tetapi beliau tidak berpuas hati saya mengekalkan Tengku Razaleigh sebagai Menteri Kewangan dalam Kabinet saya. Beliau membayangkan bahawa saya perlu menggugurkan beliau (Tengku Razaleigh) sama sekali. Saya tidak dapat berbuat demikian kerana saya akan kehilangan penyokong-penyokong Tengku Razaleigh.

9. Selepas Tengku Razaleigh kalah lagi kepada Musa dalam pilihan parti 1984, saya pindahkan Tengku Razaleigh kepada Kementerian Perdagangan Antarabangsa dan Industri. Saya masih tidak menggugurkan beliau dan saya fikir Musa tidak gembira.

10. Penyokong-penyokong Musa menamakan kerajaan sebagai Kerajaan 2M. Saya tidak membantah walaupun ini adalah luar biasa. Penyokong-penyokong beliau juga merasakan bahawa saya perlu kekal sebagai Perdana Menteri hanya pada tempoh sama dengan Tun Razak dan Tun Hussein kekal sebagai Perdana Menteri. Tetapi saya tidak menunjukkan tanda-tanda mahu berundur.

11. Kemudian Musa meletak jawatan sebagai Timbalan Perdana Menteri dan Timbalan Presiden. Saya berasa jengkel kerana saya fikir dia adalah orang yang tepat untuk menggantikan saya akhirnya sebagai Perdana Menteri. Pada masa itu saya tidak menjangka bahawa saya akan menjadi Perdana Menteri selama 22 tahun. Tiada siapa pun yang menjangka demikian. Sudah tentu bukan Musa.

12. Mesyuarat Majlis Tertinggi telah diadakan untuk membincangkan peletakan jawatan Musa. Jika saya mahu kesetiaan yang mutlak saya sepatutnya usirkan beliau sebagaimana Najib lakukan bagi mereka yang dia fikir tidak cukup setia kepadanya.

13. Zam menemui saya sebelum mesyuarat Majlis Tertinggi. Beliau membayangkan bahawa ada kejutan bagi saya pada malam itu. Beliau seolah-olah berfikir bahawa Majlis Tertinggi akan mengambil semula Musa walaupun saya menentangnya.

14. Majlis Tertinggi memang memutuskan untuk memujuk beliau menarik balik peletakan jawatan beliau. Saya tidak menentang keputusan itu.

15. Satu delegasi yang diketuai oleh Wan Mokhtar, Menteri Besar Terengganu, terbang ke UK untuk merayu kepadanya secara peribadi.

16. Beliau bersetuju untuk kembali hanya sebagai Timbalan Presiden. Saya tidak mempunyai pilihan selain daripada melantik Che Ghafar (Baba) sebagai Timbalan Perdana Menteri.

17. Musa adalah jelas tidak setia kepada saya sama sekali. Tetapi saya menerima keputusan beliau untuk kembali sebagai Timbalan Presiden parti sahaja. Kemudiannya beliau akan menunjukkan ketidaksetiaan yang lebih besar lagi.

18. Dia pergi ke Davos di Switzerland untuk berjumpa Tengku Razaleigh, saing besar beliau. Tengku Razaleigh telah dipujuk oleh beliau untuk bertanding jawatan Presiden parti pada pemilihan parti akan datang.

19. Yang menghairankan Musa sendiri membayangkan bahawa beliau akan bertanding jawatan Timbalan Presiden. Dalam erti kata lain, jika mereka menang beliau akan menjadi Timbalan Perdana Menteri kepada Tengku Razaleigh sebagai Perdana Menteri. Pernyataannya sekarang bahawa dia tidak akan berada dalam Kabinet Tengku Razaleigh adalah sesuatu perkara yang baru. Ini tidak masuk akal. Mengapa bertanding untuk jawatan Timbalan Presiden, yang secara tradisinya akan menjadi Timbalan Perdana Menteri, jika dia tidak mempunyai niat untuk menjadi sebahagian daripada anggota kerajaan sebagai Timbalan Perdana Menteri. Jika Ghafar telah kalah kepada Musa, saya perlu untuk melantik beliau semula sebagai timbalan saya. Tetapi adakah beliau akan terima?

20. Namun begitu saya tidak mengambil sebarang tindakan terhadap beliau. Apabila dia tidak menyertai Semangat 46 Tengku Razaleigh, saya melantik beliau sebagai duta khas ke PBB bertaraf menteri. Adakah semua ini mencermin saya seperti seorang yang tidak boleh dan tidak akan bertolak ansur dengan apa-apa kecuali kesetiaan peribadi mutlak seperti yang didakwa oleh Musa.

21. Dalam tempoh kempen untuk Presiden dan Timbalan Presiden, ramai Menteri-menteri saya dan Timbalan Menteri menentang saya. Mereka termasuklah Abdullah Badawi, Rais Yatim, Syed Hamid dan Kadir Sheikh Fadzir.

22. Rekod akan menunjukkan bahawa saya melantik semula Syed Hamid dan Kadir sebagai Menteri dalam Kabinet saya. Kemudian saya melantik Abdullah dan Rais Yatim ke dalam Kabinet. Saya juga memilih Abdullah Badawi sebagai Timbalan Perdana Menteri ketika Anwar meninggalkan parti. Dan akhirnya Abdullah Badawi menjadi Perdana Menteri apabila saya meletakkan jawatan. Adakah ini cara seorang yang tidak boleh bertolak ansur bertindak terhadap mereka yang jelas tidak setia?

23. Saya tidak pernah berkelakuan seperti Najib yang menurunkan pangkat, usir dan membuang pemimpin-pemimpin kerana mempersoalkan sedikit beliau mengenai 1MDB. Dia tidak membenarkan perwakilan UMNO untuk bercakap mengenai 1MDB dan RM2.6 bilion dalam akaun peribadinya. Mereka yang berbuat demikian telah dianggap sebagai tidak setia dan semuanya telah dipecat.

24. Najib kini bercakap tentang kesetiaan kepada institusi Presiden UMNO. Ia tidak membenarkan pertandingan untuk Presiden seperti yang saya lakukan apabila Musa dan Tengku Razaleigh mencabar Ghafar dan saya. Sesiapa yang tidak menyokong beliau sepenuhnya, sama ada Menteri-menteri atau penjawat awam telah dikeluarkan atau dipindahkan atau terpaksa bersara atas alasan kesihatan. Beliau tidak bertolak ansur seperti saya. Saya mempunyai hak untuk mengkritik sikap tidak bertoleransi beliau terhadap pembangkang.

25. Kesetiaan kepada pemimpin adalah penting bagi sesuatu organisasi untuk berfungsi. Tetapi apabila pemimpin yang menyimpang atau melakukan jenayah, tindakan terus berpaut padanya adalah salah. Malahan ia adalah menjadi kewajipan pengikut yang setia untuk menasihati dan juga mengkritik pemimpin mereka. Dan jika pemimpin itu tidak mengendahkan nasihat, mereka harus berhenti menjadi setia kepadanya.

26. Saya telah memimpin negara selama 22 tahun. Parti dan pengundi boleh menggulingkan saya pada bila-bila masa. Pilihan raya ke Majlis Tertinggi (parti) telah diadakan secara berkala. Tetapi bagi lima Pilihan Raya Umum saya telah memimpin parti untuk mendapat kemenangan dengan majoriti 2/3. Saya tidak menggunakan wang. Juga tiada BR1M. Tetapi pengundi memutuskan berdasarkan persepsi mereka terhadap perkara-perkara, bukan kerana kesetiaan mutlak.

27. Jika Musa mahu bercakap terus-terang, hendaklah beliau memetik peristiwa yang diketahui atau merujuk kepada dokumen, termasuk laporan berita pada masa itu. Ya, saya panggil Mohamed Rahmat, “Mat Bulat” kerana dia gempal. Saya tidak kisah orang memanggil saya “bomoh”. Saya beranggapan bahawa ini adalah rujukan mesra kepada profesion saya.

SPEAKING FRANKLY

1. Musa’s book “Frankly Speaking” makes interesting reading. Speaking frankly does not mean speaking truthfully. And when talking of things which happened 30-40 years ago, the accuracy of incidents and conversations are affected by current situations.

2. Frankly Speaking seeks to blame me for everything that happened in UMNO and the Government over all these years. Musa naturally does not blame himself for anything. He is as innocent as a newborn child. Which explains why he is so popular.

3. On loyalty. He said I demanded absolute loyalty. On that basis many including Musa, would have felt the full weight of my displeasure.

4. Musa contested for Deputy President against Tengku Razaleigh.

5. Musa came to see me to seek my support for his bid. I am prepared to swear on the Quran that he did this.

6. I was not willing to support him openly because I did not like the idea that I might have to work with Tengku Razaleigh if the latter became Deputy President and Deputy Prime Minister should Musa lose.

7. Now Sanusi says I asked him to campaign for Musa against Tengku Razaleigh. I may have but I cannot remember AIDS (Anwar Ibrahim, Daim, Sanusi) trying to bring down Musa when he was the heir apparent. Zam or Zainudin Maidin, editor of Utusan may remember. But I wonder if Utusan carried out an investigation. It often reports hearsay.

8. In the event Musa won and was appointed Deputy Prime Minister by me. But he was unhappy I retained Tengku Razaleigh as Minister of Finance in my Cabinet. He indicated that I should drop him (Tengku Razaleigh) altogether. I could not as I would lose Tengku Razaleigh’s supporters.

9. After Tengku Razaleigh again lost to Musa in the 1984 party elections, I moved Tengku Razaleigh to the Ministry of International Trade and Industry. I still did not drop him and I don’t think Musa was pleased.

10. Musa’s supporters named the Government as the 2M Government. I did not object even though it was unusual. His supporters also felt that I should stay as Prime Minister about as long as Tun Razak and Tun Hussein. But I showed no sign of wanting to step down.

11. Then Musa resigned as Deputy Prime Minister and Deputy President. I was annoyed as I thought he was the right person to succeed me eventually as PM. I did not expect to be Prime Minister for 22 years at that time. No one did. Certainly not Musa.

12. A meeting of the Supreme Council was held to discuss Musa’s resignation. If I wanted absolute loyalty I should have expelled him as Najib did for those he thought were not loyal enough to him.

13. Zam saw me prior to the Supreme Council meeting. He indicated that I was in for a surprise that night. He seemed to think that the Supreme Council would reinstate Musa even if I was opposed to it.

14. The Supreme Council did decided to persuade him to withdraw his resignations. I did not oppose the decision.

15. A delegation headed by Wan Mokhtar, Menteri Besar of Terengganu, flew to the UK to personally appeal to him.

16. He agreed to return only as Deputy President. I had no choice but to appoint Che Ghafar (Baba) as Deputy Prime Minister.

17. Musa was obviously not loyal to me at all. But I accepted his decision to return as deputy president of the party only. Later he was to show even greater disloyalty.

18. He went to Davos in Switzerland to see Tengku Razaleigh, his arch rival. Tengku Razaleigh was persuaded by him to contest for Presidency of the party at the next party election.

19. Surprisingly Musa himself indicated that he would contest for Deputy Presidency. In other words if they won he would be Deputy Prime Minister to Tengku Razaleigh as Prime Minister. His assertion now that he would not be in Tengku Razaleigh’s Cabinet is something new. It is absurd. Why contest for Deputy President, who traditionally becomes Deputy Prime Minister, if he had no intention to be a part of the Government as Deputy Prime Minister. If Ghafar had lost against Musa, I would have to appoint him again as my deputy. But will he accept?

20. Despite all these I did not take any action against him. When he did not join Tengku Razaleigh’s Semangat 46, I appointed him as special envoy to the United Nations with ministerial rank. Does this make me sound like a man who cannot and could not tolerate anything but absolute personal loyalty as alleged by Musa.

21. During the campaign for President and Deputy President, many of my Ministers and Deputy Ministers were against me. They included Abdullah Badawi, Rais Yatim, Syed Hamid and Kadir Sheikh Fadzir.

22. The record will show that I reappointed Syed Hamid and Kadir as Ministers in my Cabinet. Later I appointed Abdullah and Rais Yatim to the Cabinet. I even chose Abdullah Badawi as Deputy Prime Minister when Anwar left the party. And eventually Abdullah Badawi became Prime Minister upon my resigning. Is this how a man who cannot tolerate disloyalty treat people who were obviously disloyal to him?

23. I never behaved like Najib who demoted, removed and expelled leaders for even mildly questioning him about the 1MDB. He did not even allow UMNO delegates to talk about 1MDB and 2.6billion Ringgit in his private account. Those who did were considered as disloyal and have all been expelled.

24. Najib now talks about loyalty to the institution of President of UMNO. He does not allow contests for President as I did when Musa and Tengku Razaleigh challenged Ghafar and me. Anyone not fully supporting him, be they Ministers or civil servants were removed or transferred or medically retired. He is not tolerant as I was. I reserve a right to criticise his intolerance of opposition.

25. Loyalty to a leader is essential if an organisation is to function. But when a leader deviates or commits a crime, continuing to be loyal to him is wrong. In fact it is the duty of loyal followers to advise and even criticise their leader. And if the leader fails to heed the advise, they should stop being loyal to him.

26. I led the country for 22 years. The party and the electorate could overthrow me any time. Elections to the (party) Supreme Council were held regularly. But for five General Elections I led the party to victory with 2/3rd majority. I did not use money. No BR1M even. But the voters decided based on their perception of things, not because of absolute loyalty.

27. If Musa wants to speak frankly, then cite known events or refer to documents, including to news reports at the time. Yes, I did call Mohamed Rahmat “Mat Bulat” because he was stout. I did not mind people calling me “bomoh”. I thought it was a friendly reference to my profession.

KENAPA PARTI BARU

blogtunm.blogspot.com Tun M 

1. Saya berasa terkejut apabila ramai yang bertanya mengapa parti baru perlu ditubuhkan.

2. Perkara ini tak akan berlaku sekiranya parti dominan dalam pakatan kerajaan memainkan peranan mereka dan menegakkan objektif penubuhannya sendiri ataupun yang masih mirip dengannya.

3. Pada awalnya, ketika cadangan penubuhan parti baru untuk bertanding menentang UMNO dibuat, ianya ditolak kerana kami masih berharap sekiranya Najib berhenti menjadi presiden, UMNO mampu dibangkitkan semula dan memperolehi sokongan rakyat. Barisan Nasional masih mampu membentuk kerajaan Malaysia.

4. Namun hari berganti hari, idea ini semakin tidak mampu dicapai. Antara sebabnya ialah kesalahan yang dilakukan oleh Najib telah menjadi semakin serius dan terbuka. 1MDB bukan sahaja kehilangan berbillion ringgit, tetapi ianya juga tidak mampu membayar hutang-hutangnya sendiri. Kemudian, terbongkar pula rahsia bahawa Najib memiliki 2.6 billion Ringgit dalam akaun peribadinya. Perdana Menteri Malaysia tidak sepatutnya memilik wang sebanyak itu dalam akaun peribadinya walau dengan apa cara sekalipun.

5. Kemudian, kita dapat lihat bahawa Najib mempunyai cengkaman yang menyeluruh ke atas UMNO. Apa-apa kritik ke atas pemerintahannya tidak akan diterima. Mereka yang mengkritik akan dibuang dan pemimpin yang lebih akur akan dilantik. Mereka semua sepertinya mempunyai tanggungjawab ke atas najib tidak kiralah kesalahan apa pun yang beliau lakukan. Undi hilang kepercayaan kepadanya menjadi mustahil.

6. Satu kultus personaliti diwujudkan agar Najib tidak boleh dilawan atau dijatuhkan. Tiada apa lagi yang lebih penting kepada UMNO, terutama sekali ahli parlimen UMNO.

7. Sudah terang lagi bersuluh bahawa kepimpinan UMNO tidak akan berubah dan UMNO tidak mampu untuk bangkit semula.

8. Disebabkan semua ini, idea penubuhan parti baru bukan sahaja menjadi menarik tetapi juga menjadi satu keperluan.

9. UMNO merupakan parti berasaskan kaum. Sehingga tahun 2004, parti ini telah berjaya mendapat sokongan semua kaum menerusi pakatan bersama parti berasaskan kaum yang lain. Menunjukkan bahawa BN sendiri dibentuk oleh parti-parti berasaskan kaum.

10. Mungkin Penduduk bandar yang canggih dan berpendidikan tinggi berasakan bahawa politik kaum tidak sejajar dengan perkembangan masa. Tetapi perkara ini berbeza dengan kawasan-kawasan lain. Bagi penduduk luar bandar yang kebanyakannya hidup dalam kesusahan, kaum bukan hanya penting, tetapi dipegang sebagai satu keperluan bagi memastikan kesejahteraan mereka. UMNO menjadi popular kerana ianya merupakan parti berasaskan kaum.

11. Sekiranya parti baru ini ingin bertanding dengan UMNO, parti ini perlu menyediakan keselesaan berbaur perkauman kepada rakyat bandar dan luar bandar sepertimana yang dilakukan oleh UMNO.

12. Walaupun begitu, parti baru ini tidak boleh dihadkan untuk melayu sahaja tetapi harus dibuka keahliannya kepada semua pribumi - bumiputera. Malahan ianya bersedia untuk menerima bumiputera dan bukan bumiputera sebagai ahli bersekutu.

13. Saya telahpun menjalankan kajian ke atas nasib parti parti yang mencapai kemerdekaan di negara negara luar. Kebanyakkannya telah pun dibubarkan. Mereka kalah menentang parti-parti yang baru ditubuhkan kerana kebiasannya mereka lupa asas penubuhan parti dan menyalahgunakan kuasa untuk kepentingan sendiri.

14. UMNO telah bertahan terlalu lama. Tetapi di bawah Najib, parti ini telah berterusan melupai tentang tujuan penubuhannya. Najib telah membawa malu sejak memegang kuasa. Seluruh dunia memandang rendah terhadap Najib kerana menjadi Menteri Kewangan Malaysia paling teruk dan segala salahlaku yang dilakukan olehnya

15. Hanya parti baru saja yang boleh mengembalikan kegemilangan negara kita sebelum ini. Parti baru akan memberikan perhatian kepada perubahan dalam pemikiran rakyat Malaysia. Kita telah mencapai kemajuan. Orang kita lebih berpendidikan, budiman, persepsi dan aspirasi mereka telah berubah.

16. Parti baru akan mengembalikan semula demokrasi, kedaulatan undang-undang yang telah dinafikan dan disalahguna oleh Najib.

17. Pemisahan kuasa antara Perundangan, Eksekutif dan Kehakiman akan dimuliakan. Sebagai tambahan, khidmat perundangan yang diwakili oleh Peguam Negara akan dipisahkan daripada Badan Kehakiman. Peguam Negara tidak boleh menghukum atas laporan yang dibuat kepada pihak polis melainkan terdapat kekacauan terhadap laporan atau laporan tidak relevan. Namun begitu, Peguam Negara perlu memberikan penjelasan kepada orang ramai dan bukan hanya mengatakan tidak ada kes untuk dijawab. Pastinya Peguam Negara tidak boleh meletak sesuatu laporan di bawah Akta Rahsia Rasmi.

18. Sebarang rasuah yang diragui mesti disiasat dan laporan dibuat secara awam. Semua pegawai kerajaan Malaysia perlu dilihat untuk hidup mengikut kemampuan mereka. Ini termasuklah anggota Kabinet.

19. Para pemerhati luar negara perlu menyelia pilihanraya dan mempunyai akses/capaian penuh terhadap operasi pilihanraya, baik Kerajaan mahupun Pembangkang.

20. Suruhanjaya Pencegahan Rasuah Malaysia (SPRM) akan dianggotai oleh anggota Bukan Kerajaan. Kesemua transaksi hendaklah dibuat dengan telus.

21. Pinjaman oleh Kerajaan tidak boleh melebihi jumlah yang ditetapkan oleh Parlimen. Jaminan oleh Kerajaan hendaklah dianggap sebagai pinjaman oleh Kerajaan.

22. Ini semua adalah sebahagian daripada perjuangan parti baru. Ianya akan berjuang untuk menambah baik prestasi Kerajaan dan memberi kehidupan yang lebih baik buat rakyat Malaysia. Parti ini akan cuba untuk mengembalikan penghormatan dan sanjungan terhadap bangsa Malaysia di mata dunia.

23. UMNO tidak boleh lakukan semua ini lagi. Inilah sebabnya mengapa parti baru perlu ditubuhkan.

24. Kami bercita-cita untuk berkhidmat kepada rakyat. Kami berdoa agar rakyat membantu kami untuk mencapai aspirasi sebagai pulangan buat rakyat Malaysia.



WHY A NEW PARTY ?

1. I am surprised that there are people asking why a new party should be formed.

2. It should not if the dominant party in the Government coalition is playing the role and upholding the objectives for which it was formed or even some semblance of them.

3. Earlier when suggestions were made for a new party to contest against UMNO, they were rejected as it was hoped that if Najib ceased to be its president, UMNO could be resuscitated and regain the support of the people. The BN could still continue to be the Government of Malaysia.

4. But rapidly this idea became untenable. For one thing the wrong doings of Najib had become more open and serious. Not only was 1MDB losing billions but it was unable to pay debts. Then it was discovered that Najib had more that 2.6 billion Ringgit in his private account. A Prime Minister of Malaysia should not have this kind of money in his account no matter how he may have acquired it.

5. Then it was found that Najib had a total grip on UMNO. Any criticism of his leadership was not tolerated. Critics were expelled and tame leaders were put in place. They all seem to be obligated to Najib despite his wrongdoings. A vote of no confidence in him became impossible.

6. A personality cult was built up so that Najib could not be challenged or deposed. Nothing else mattered to UMNO, especially to UMNO members of Parliament.

7. It became clear there was no way for a leadership change and UMNO to be resuscitated.

8. With these developments the idea of a new party to contest against UMNO became not only attractive but also absolutely necessary.

9. UMNO is a race-based party. Until 2004 this race-based party had won the support of all races through a coalition with other race-based parties. Even the multi-racial parties in the BN were race-based.

10. The sophisticated and highly educated urban people may believe that racial politics is not in keeping with the times. But on the ground it is different. For the rural people who largely are poor, race is not only important but they believe is essential for their well-being. UMNO’s popularity is because it is a racial party.

11. If the new party is to compete with UMNO, it must give the people in the rural constituencies and the unsophisticated urban constituencies the kind of comfort associated with UMNO’s kind of racism.

12. Still the new party is not to be confined to Malays only but to all indigenous people – the Bumiputeras. Besides it is ready to accept Bumis and non-Bumis as associate members.

13. I have studied the fate of the parties which won independence in other countries. Most of them have disappeared. They had lost to new parties formed after independence because invariably they forgot the purpose for which the parties are formed and abused the power accorded them for personal gains.

14. UMNO had lasted much longer. But under Najib it forgot completely the purpose for which it was formed. Najib has brought shame to this once admired country. The whole world looks down upon Najib for being the worst Finance Minister of Malaysia and for all kinds of wrong doings perpetrated by him.

15. Only a new party can revive the country’s glory of the past. The new party will take cognisance of the changes in the thinking of all Malaysians. We had made progress. Our people are better educated, and are better off in many ways. Their perceptions of things and their aspirations have changed.

16. The new party will restore democracy and the rule of la which have been denied and abused by Najib.

17. The separation of powers between the legislative, the executive and the judiciary will be upheld. Additionally the legal service represented by the Attorney-General will be separated from the judiciary. The AG may not pass judgement over reports made to the police except when the reports are vexations and irrelevant. Even then the AG must give his reasons to the public and not just say there is no case to answer. Certainly he must not put the reports under the Official Secrets Act.

18. Any suspicion of corruption must be investigated and the report made public. All Malaysian officials must be seen to live within their means. This include all members of the Cabinet.

19. Foreign observers will oversee elections and will have full access to the operations of the election, both Government and Opposition.

20. The anti-corruption commission will have non-Government members. All transactions by Government must be transparent.

21. Borrowings by the Government must not exceed amounts fixed by Parliament. Guarantees by Government should regarded as borrowings by Government.

22. These are some of the things the new party will struggle for. It will strive to improve the performance of the Government and give a better life for the people. It will try to regain the respect and honour of this nation in the eyes of the people and the world.

23. UMNO cannot do all these anymore. That is why a new party has to be formed.

24. We aspire to serve the people. We pray the people will help us achieve our aspirations for them.